به گزارش آسوشیتدپرس پژوهشگران می‌گویند این تفاوت یافته شده با موضع دولت دراین‌باره را که شناسایی موارد بیشتر سرطان در اطراف محل حادثه هسته‌ای را به پایش دقیق‌تر نسبت می‌دهد، تضاد دارد.
اغلب 370 هزار کودک در استان فوکویاما از هنگام حادثه ذوب شدن نیروگاه هسته‌ای دائی-ایچی در این منطقه سونامی‌زده در مارس 2011 با سونوگرافی چکاب شده‌اند. آخرین آمار منتشرشده در ماه اوت امسال نشان‌دهنده ۱۳۷ کودک در میان این کودکان چکاب شده یا مظنون به داشتن سرطان تیروئید هستند یا سرطان تیروئید آنان ثابت شده است، و این رقم نسبت به سال گذشته 25 مورد افزایش نشان می‌دهد. بر اساس برخی از تخمین‌ها، این بیماری در مناطق دیگر فقط در حدود یک تا دو مورد در هر میلیون کودک رخ می‌دهد.
توشیهیدا تسودا، نویسنده ارشد این مقاله پژوهشی، گفت: «این میزان سرطان تیروئید در کودکان بیشتر از حد انتظار است و سریع‌تر از حد انتظار بروز کرده است.»
این بررسی که این هفته که به‌صورت آنلاین در اختیار قرار گرفت و در شماره ماه نوامبر ژورنال اپیدمیولوژی می‌شود، به‌وسیله جامعه بین‌المللی اپیدمیولوژی محیطی مستقر در شهر هرندون در ایالت ویرجینیای آمریکا انجام شده است. داده‌های این بررسی از آزمایش‌های انجام‌شده به‌وسیله دانشگاه پزشکی فوکوشیما به دست آمده است.
برقراری رابطه میان پرتوتابی و سرطان امری نامطمئن است: از لحاظ علمی مربوط کردن سرطان یک شخص به پرتوتابی ناممکن است. بررسی‌های دقیق‌تر با چکاپ‌هاي روتین، مانند آنچه در فوکوشیما انجام می‌شود، به کشف سریع‌تر تومورها منجر می‌شود و باعث افزایش آمار مبتلایان به علت به‌اصطلاح «اثر غربالگری» می‌شود.
شونیچی یاماشیتا، پزشک ارشدی که درست پس از حادثه به فوکوشیما آورده شد، به‌طور مکرر امکان بیماری‌های ناشی از پرتوتابی در منطقه را رد کرد. به گفته دولت دستور چکاپ‌های تیروئید فقط به‌عنوان اقدامی برای ایمنی بیشتر داده شد.
اما تسودا که استاد دانشگاه اوکویاما است، گفت آخرین نتایج به دست آمده از چکاپ‌های با سونوگرافی تیروئید که همچنان در حال انجام است، درباره این موضع دولت تردید ایجاد می‌کند.
جهان پزشکی پس از فاجعه انفجار نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل در سال 1986 به‌طور قطعی سرطان تیروئید در میان کودکان را پرتوتابی ناشی از این حادثه مربوط دانستند. این بیماری اگر درمان شود، ندرتاً مرگبار است و تشخیص زودرس هم امتیازی محسوب می‌شود، اما بیماران باید برای بقیه عمرشان دارو مصرف کنند.
دانشمندان درباره نتیجه‌گیری‌های تسودا به دو گروه موافق و مخالف تقسیم شده‌اند.
اسکات دیویس، استاد بخش اپیدمیولوژی در دانشکده بهداشت عمومی در سیاتل آمریکا در همین شماره ژورنال اپیدمیولوژی نوشت، محدودیت اصلی بررسی تسودا فقدان داده‌های در سطح فردی برای تخمین دوزهای واقعی پرتوتابی است.
ديویس با یافته‌های سازمان جهانی بهداشت و کمیته علمی ملل اثرات پرتوتابی ملل متحد (UNSCEAR) موافق است که هر دو بازبینی‌های درباره حادثه فوکوشیما انجام دادند و پیش‌بینی کردند که میزان‌های سرطان ثابت باقی خواهند ماند و هیچ افزایش قابل‌تشخیص به‌عنوان ناشی از پرتوتابی رخ نخواهد داد.
در مقابل، دیوید جی برنر، استاد بیوفیزیک پرتوتابی در دانشکده پزشکی دانشگاه کلمبیا دیدگاه متفاوتی دارد. با اینکه او موافق است که تخمین‌های دوزهای پرتوتابی مورد نیاز است، گفت که میزان بالاتر سرطان تیروئید در فوکوشیما «به خاطر غربالگری نیست. این افزایش واقعی است.»
نتیجه‌گیری‌ها درباره رابطه میان حادثه پرتوتابی فوکوشیما و سرطان به‌به تعیین میزان غرامت و سایر سیاست‌ها دراین‌باره کمک خواهد کرد
. بسیاری از مردمی که در مناطق ایمن از نظر دولت ژاپن زندگی می‌کردند، به خاطر ترس از بیماری به‌خصوص برای کودکانشان این مناطق را ترک کرده‌اند.
یک ناحیه به شعاع ۲۰ کیلومتری از نیروگاه هسته‌ای به‌عنوان ناحیه غیرقابل‌سکونت اعلام شده است. اما مرزهای این منطقه همراه با پاک‌سازی خرده‌ریزها و خاک پرتودیده به‌طور مداوم در حال تغییر دادن بوده است تا شمار هر بیشتری از مردم به محل بازگردند. انتظار می‌رود از رده خارج کردن این نیروگاه دهه‌ها به طول انجامد.
نوریکو ماتسوموتو 53 ساله به‌عنوان پرستار کوری‌یاما در فوکوشیما در خارج از منطقه ورود ممنوع کار می‌کرد، چند ماه پس از فاجعه هسته‌ای به همراه دختر 11 ساله‌اش به توکیو گریخت. او در ابتدا به هراس‌ها درباره آثار پرتوتابی بر مردم منطقه توجه نداشت، اما پس‌ازآنکه دخترش دچار خونریزی بینی و دانه‌های پوستی شد، نگران شد.
او گفت:«دخترم حق زندگی بدون قرار گرفتن در معرض پرتوتابی را دارد. ما هرگز نمی‌توانیم درباره مقصر با بی‌تقصیر بودن پرتوتابی در ایجاد این عوارض مطمئن باشیم. اما من احساس شخصی من این است که پرتوتابی عامل بیماری‌های است.»
آندرو اف اولشان، استاد بخش اپیدمیولوژی در دانشگاه کارولینای شمالی در چپل‌هیل یادآور شد که پژوهش درباره عواقب این فاجعه مشکل و پیچیده است.
او گفت: «بررسی دکتر تسودا محدودیت‌هایی دارد، از جمله ارزیابی میزان دوز پرتوتابی فردی به تیروئید و توانایی ارزیابی کامل تأثیر غربالگری بر افزایش موارد شناسایی‌شده سرطان.»
«بااین‌وجود، این بررسی نقشی اساسی در ترغیب به انجام تحقیقات بیشتر درباره اثرات بهداشتی احتمالی، برنامه‌ریزی‌های دولتی برای حل مشکلات و افزایش آگاهی عمومی دارد.»
نظر شما